In de D-klasse kende de partij tussen Paul Billet en Ad van Gils een verrassend begin met na de tiende beurt een stand van 5 tegen 8. De resterende negen beurten werden ontsierd door een groot aantal poedels, wat de uiteindelijke gemiddelden niet veel kwaad deed: 0.444 voor Ad en 0.421 voor Paul. In een volgende wedstrijd moest Paul opnieuw het hoofd buigen, nu voor Ger Roovers, die de 10 caramboles in 21 beurten afroffelde: gemiddelde 0.476. Als je daarbij de 0.500 van Sjaak Kools tegen Majola Biemans optekent, zijn dat toch gemiddelden waar menigeen in de C- en B-klasse zich de vingers bij zou aflikken…! Karin van Gils zette haar zegereeks voort, zij het deze week met een wat matiger gemiddelde, 0.244 tegen Kees Timmermans. Majola Biemans zakt wat weg en maakt de hoge verwachtingen van haar eerste partijen nog niet waar. Afgelopen zondag werd in de Flamingo de “titanenstrijd” gespeeld tussen Bram en Kees v.d.Broek, twee spelers die elkaar door en door kennen, zowel op als naast het biljart. Bram ging zeer voortvarend van start met 7 caramboles in 9 beurten. Toen hij op het scorebord keek en zijn gemiddelde zag, schrok hij zo en voorzag een promotie naar de C- of zelfs de B-klasse. Dat bracht hem helemaal van zijn stuk en hij had nog 44 beurten nodig voor zijn laatste 3 caramboles. “ Volgend jaar weer lekker in de D” waren zijn woorden.

Peter van Dongen doet goede zaken in de C-klasse en verstevigde zijn positie bovenin door met een gemiddelde van 0.480 van Ad van Gils te winnen. Titelverdediger Peter van Hooijdonk zal een tandje moeten bijzetten om zijn ambities meer kleur te geven. Maar ook voor hem geldt, dat de gladiolen worden uitgedeeld na de finish. Ad Martens speelde een sterke partij tegen een sterke Rinus Blom; 0.545 tegen 0.500 en speelt hierdoor zeker mee voor de hoofdprijzen. Maar Frans Timmermans troefde hem op de laatste dag van deze week toch af door met een gemiddelde van 0.413 tegen 0.245 van hem te winnen. Het is misschien goed in herinnering te roepen, dat na de laatste wedstrijden in de D-, C-, B- en A-klasse de nummers 1 t/m 4 in de knock-out fase belanden, waar dan uiteindelijk de kampioen en de nummers 2 en 3 uit voort komen.

In de B-klasse blijft Jan van der Meer op nummer één ongeslagen, al zal hij in de partij tegen Toon Aarts misschien wat vroeg innerlijk gejuicht hebben, toen hij na 21 beurten met 11 tegen 3 voor stond, vergetend dat Toon vele tegenspelers zand in de ogen strooit en aan de lopende band poedels produceert, om met een sterke eindsprint orde op zaken te stellen. Zo ook hier: 15 -15 na 42 beurten. Piet van Rijen incasseerde zijn eerste nederlaag tegen diezelfde Jan van der Meer in een overigens matige wedstrijd: spanning tussen concurrenten. Kees van Hooijdonk won van Nico Wick met een formidabel gemiddelde van 0.882, waarbij gezegd moet worden dat Nico’s gemiddelde van 0.529 ook niet misselijk is: het voordeel als jouw tegenspeler in weinig beurten uit is. Voor Ruud Daniëls blijft het aansukkelen. Tegen André Heestermans ging hij kansloos onderuit. Sorry, Ruud. Maar ik heb je wel eens beter gezien. Rick Duenk doet het als debutant uitstekend, door zijn twee wedstrijden tegen John Voesenek en André Heestermans te winnen.

Opvallend is toch altijd het spel van Bert Frijters. Ook weer in zijn partij tegen Victor Carton in de A-klasse, prachtige regelmaat t/m zijn 14de carambole in beurt 15. Victor kwam moeilijk op gang, maar wist op tijd na een paar keer diep ademen en zijn mouwen te hebben opgestroopt zijn ritme te vinden, zodat het nog spannend werd door bij 17 – 17 om de winnende carambole ten onder te gaan. In de stand speelt hij bovenin mee, samen met Nick Gommers, wiens ambitie het is zijn titel te verdedigen, maar dan zal hij wel af moeten rekenen met zijn vader Kees, die dit jaar laat zien, dat zijn degradatie uit de Hoofdklasse echt een vergissing was. Kees speelt zeer constant, met een bijzonder hoog algemeen gemiddelde na 6 partijen, nl. 0,755 en staat dan ook op kop in deze klasse.

Tenslotte de Hoofdklasse. Het aantal wedstrijden onderling verschilt teveel om al te kunnen spreken van een duidelijk beeld. Maar je mag verwachten, in deze klasse gaat het om de nummers 1 t/m 6, dat Hans Frijters en Bob Roovers zich bovenin zullen melden en dat ook Gijs Poppelaars kans kan maken zich bij de eerste zes te voegen. Ook Frans v.d.Velden is, na een afwezigheid van een aantal jaren, bovenin het klassement te vinden. Hans Frijters sloeg weer toe met zijn gemiddelde van 1.538 tegen Gijs. De remise van Bob tegen Frans van de Velden, beiden 1.000 gemiddeld, mag er ook zijn. Die eerste zes in deze klasse spelen dan in twee groepen, van elk drie spelers, om de vier plaatsen in de halve finales.

In de spannende strijd om de progressieprijs heeft Kees Gommers de kop ovegenomen, op de voet gevolgd door Kees van Hooijdonk.

Afgelopen week heb ik de mooie prestaties van zijn neefjes Eric en Ad Martens aan hun oom Marijn verteld en die zei, dat het hem niet zo verbaasde. Zij blijken telgen uit een hechte biljart-traditie, die begon bij hun grootvader Tinus (1900 – 1995!) in Den Donk en werd voortgezet door zijn drie zoons Marijn, Christ en Toon. Deze laatste heeft het stokje weer doorgegeven aan zijn zoons Eric en Ad. Marijn op zijn beurt was jarenlang wedstrijdleider bij BC-90 in De Huif in Bavel, en met zijn 93 jaar nog steeds actief in Den Donk. Het zit dus duidelijk in de genen.

Verder hoorde ik van een toeschouwer bij een van de wedstrijden, dat iemand vanuit het publiek de scheidsrechter had geprobeerd te corrigeren. Gelukkig had deze daar geen boodschap aan en negeerde het commentaar. Hij zal wel zoiets gemompeld hebben van ’gekker moet het niet worden’.

Voor het verdere verloop wens ik, zoals gewoonlijk, eenieder veel succes.

A.Kiet.

 

Het schema voor de eindronde van ons toernooi is vastgesteld.

Maandag 6 maart: Jeugdland:Kwartfinales Hoofdklasse

Woensdag 8 maart: Jeugdland: Halve finales en 3e/4e plaats B-klasse

Vrijdag 10 maart: Jeugdland: Halve finales en 3e/4e plaats D-klasse

Woensdag 15 maart: Jeugdland: Halve finales en 3e/4e plaats A-klasse

Vrijdag 17 maart: Flamingo Bar: Halve finales en 3e/4e plaats C-klasse

Zondagmiddag 19 maart: Flamingo Bar: Halve finales en 3e/4e plaats Hoofdklasse

Vrijdag 24 maart: Flamingo Bar: Finales D-, B- en A-klasse

Vrijdag 31 maart: Jeugdland: Slotavond met Finales C-klasse en Hoofdklasse

De slotavond zal, ter viering van de 40ste editie van ons toernooi, afgesloten worden met een speciale verrassingsact.   

Een verslag van de derde week met drie-en-dertig wedstrijden in alle vijf klassen, negen in de Flamingo Bar en de andere vier-en-twintig in Taveerne Jeugdland.

In de D-klasse blijven Karin van Gils en Majola Biemans uitstekend presteren met voor de D-klasse uitzonderlijke gemiddelden. De mannen in deze klasse zullen wat moeten bedenken, om deze storm het hoofd te kunnen bieden.

Hans de Groot debuteerde deze week in de C-klasse, met wisselend succes: winst tegen Ad Martens (0.428) en tegen Frans Timmermans (0.300), maar tegen Ton Vos moest hij het loodje leggen (0.269). Peter van Hooijdonk, titelverdediger, heeft het niet gemakkelijk. Weliswaar won hij zijn partij tegen Jan Ullings in 33 beurten, maar moest in een volgende partij Jac Dielemans voor laten gaan en bleef op 5 caramboles steken.

Kees van Hooijdonk incasseerde zijn eerste verliespartij in de B-klasse tegen Toon Aarts, die de 15 caramboles vol maakte in slechts 29 beurten, maar Toon had eerder 59 beurten nodig om André Heestermans te verslaan (15 – 14). Opmerkelijk is de opmars van Piet van Rijen, die in 24 beurten Rick Duenk op 6 caramboles liet staan: gemiddelde 0.625. Ik was in de gelegenheid hem te vragen, hoe hij dat flikte: van de D- naar de B-klasse promoveren, dat is tot daar aan toe, maar dan gelijk bovenin meespelen? De vraag bleef onbeantwoord, maar feit is dat zijn rustige, weloverwogen manier van spelen zeker een rol speelt. John Voesenek deed goede zaken, door van Ruud Daniëls te winnen in 31 beurten, voor beiden een goed gemiddelde, 0.483 en 0.387. En ook in zijn weliswaar verloren partij tegen Kees van Hooijdonk zijn 9 caramboles te scoren in 21 beurten.

Een klinkende verrassing in de A-klasse: Eric Martens sloeg toe in zijn partij tegen Ton van de Velden: 18 caramboles in 11 beurten betekende een gemiddelde van 1.636. Zijn start van 3-1-3-3 moet Ton als een mokerslag hebben getroffen, waardoor hij op 3 caramboles bleef staan. Maar over mentaliteit gesproken! Allen kunnen gedacht hebben, dat Ton knock-out in de touwen zou liggen, maar hij richtte zich geweldig op in zijn wedstrijd tegen Jean-Paul van de Luijtgaarden, die hij won in 22 beurten met een gemiddelde van 0.818. Victor Carton deed goede zaken door zijn twee wedstrijden te winnen tegen Rini Heeren en François Timmermans.

Een verrassing in de Hoofdklasse was de overwinning van Tilo Machielse op Bob Roovers in 24 beurten. Hij startte weliswaar voortvarend met een serie van 3 vanaf acquit, viel stil tot de 11de beurt, herpakte zich toen en sloot af met een serie van 4 en Bob daarmee op 13 punten achter zich latend. De laatste carambole van de winnaar was wel een hele bijzondere. Het punt leek teniet te gaan door een klos, maar dankzij een tweede klos werd het toch nog een geldige carambole. Dit patroon had niemand anders kunnen bedenken en zal dan ook als een “Tilootje” de boeken in gaan.  

Debutant Gijs Poppelaars doet het goed en speelt in de bovenste regionen mee. Verder schijnt Choco van Vugt zich naar boven te wurmen met twee overwinningen op Joop Graumans en Toon Aarts. Er was een remise-partij: Tilo tegen Frans van de Velden, beiden met een gemiddelde van 0.625.

Er is mijn inziens nog geen peil op te trekken, waar dit allemaal op uitdraait. Maar dat maakt het toernooi juist leuk en spannend. Na de volgende, vierde week, komt er mogelijk wat meer tekening in.

A.Kiet.

Een verslag van de tweede week met acht-en-twintig wedstrijden in alle vijf klassen; dertien in Flamingo Bar en de andere vijftien in Taveerne Jeugdland.

In de Hoofdklasse bevestigde Hans Frijters zijn ambities in zijn partij tegen René Luiken met een fraai gemiddelde van 1.250 en 0.800 tegen Peter van Gils. De resultaten van Bavelse Toon Aarts waren wisselend: in een moeizaam zich voortslepende partij tegen Frans van de Velden over 45 beurten moest hij zich gewonnen geven, maar herstelde zich tegen debutant en plaatsgenoot Gijs Poppelaars door in 28 beurten zijn 20 caramboles vol te maken. Er was één remise: Choco van Vugt tegen Peter van Gils, gemiddelden van 0.526 voor beiden.

‘Good old’ Bert Frijters was in zijn eerste partij in de A-klasse duidelijk te sterk voor debutant Rini Heeren: 18 tegen 10 in 25 beurten, voor zijn doen en gekeken naar de geschiedenis was zijn gemiddelde van 0.720 bijzonder: ‘Onderschat mensen van voor de oorlog niet!’ Cees van Miert was heel goed op dreef in zijn partijen tegen Nick Gommers met 0.857 en tegen Victor Carton met 0.620. Maar sommige spelers scoorden duidelijk beneden hun niveau, zoals bijvoorbeeld Jean-Paul van de Luijtgaarden met 0.296. Anderen speelden heel wisselend, zoals bijvoorbeeld François Timmermans met 0.666 en 0.363. Het blijft een hachelijk gedoe met het driebanden-spel; welke ballen laat de tegenspeler voor je liggen en natuurlijk de vorm van de dag. En dat geldt voor iedereen. Er was één remise partij, die tussen John van Gils en Eric Martens.

In de B-klasse deed Jan van der Meer goede zaken door met hoge gemiddelden, die duidelijk boven het niveau van deze klasse liggen, te winnen van Ruud Daniëls (0.535) en André Heestermans (0.652). Als hij niet oppast, wordt hij in de 41ste editie naar de A-klasse verwezen, of hij dat nou leuk vindt of niet! Ook Piet van Rijen laat zich zien: hij won overtuigend van de 2020- kampioen Nico Wick. Toon Aarts begon zeer voortvarend aan zijn partij tegen John Voesenek, die daarentegen heel moeilijk op gang kwam. Na de 20ste beurt keerde het tij enigszins en haalde Toon met moeite de eindstreep, nadat John hem op 2 caramboles was genaderd. Beiden haalden een goed gemiddelde: 0.484 om 0.419!

Twee geweldige verrassingen in de C-klasse. Frans Timmermans scoorde in een fraaie regelmatige partij tegen Jacques Dielemans zijn 12 caramboles in 14 beurten. Hij begon al met een serie van 3 vanaf acquit en nogmaals 3 in zijn tweede beurt. De andere verrassingen werden op het laken gelegd door Ad Martens in zijn wedstrijd tegen Peter van Dongen door in 11 beurten zijn 12 caramboles af te ronden, gemiddelde 1.090 en tegen Ton Vos door in 26 beurten te winnen, gemiddelde 0.461. Het is nog vroeg in het toernooi, maar Ad solliciteert in ieder geval naar terugkeer in de B-klasse.

Nog meer verrassingen in de D-klasse, waar de twee dames buitengewoon goed zijn begonnen: Majola Biemans bevestigde de sterke indruk van de eerste week door in 15 beurten te winnen van Paul Billet. Zij begon met een serie van 4 vanaf acquit en kwam uit op een gemiddelde van 0.666 en Karin van Gils won haar partijen van Bram van de Broek met een gemiddelde van 0.357 en van Kees van de Broek met een gemiddelde van 0.909. In ieder geval tonen zij de ambitie voor promotie.

En nog even iets anders….! Een tot veel vermaak leidend verschijnsel is de zogenaamde ‘kuus’ (in Noord-Brabant: ‘varken’), vooral bij omstanders en toeschouwers. Het is de onbedoelde, maar gelukkige kluts van de speelbal, die een reglementair punt oplevert. Het komt op vrijwel alle speelniveaus voor, heb ik begrepen. Wat ik niet begrijp is dat grinnikend vermaak langs de zijlijn. Ik ben natuurlijk geen ervaringsdeskundige, maar heb wel over het fenomeen nagedacht en ben tot de conclusie gekomen, dat het ‘de welverdiende compensatie is voor een aantal vloeidun gemiste, maar in feite zeer fijngevoelig aangespeelde ballen’. Vandaar de uitroep van de treffende speler: ‘Eindelijk gerechtigheid’.

De eerste twee weken zitten erop. En als neutrale toeschouwer moet ik zeggen, dat het een kleurrijk toernooi lijkt te worden. Laat iedereen zijn best doet dat waar te maken. Succes…!

A. Kiet. 

Een verslag van de eerste week met zes-en-dertig wedstrijden in alle vijf klassen, elf in de Flamingo Bar en de andere vijf-en-twintig in de Taveerne van Jeugdland.

In de D-klasse debuteerde Majola Biemans tegen Bram v.d. Broek. Zij begon sterk met 2 caramboles vanaf aquit en 7 caramboles in 16 beurten, schrok daar waarschijnlijk zelf van, bleef op 9 steken en gaf Bram alle gelegenheid om langszij te komen en uiteindelijk als eerste de 10 punten te maken. In dezelfde klasse verbaasde Sjaak Kools ‘vriend en vijand’ (bij wijze van spreken) met zijn 10 caramboles in 20 beurten tegen Ger Roovers, die dit geweld over hem heen moest laten gaan en op 3 bleef staan.

In de C-klasse speelde Jac Dielemans een sterke partij tegen de Bavelse Ad van Gils. Voor zijn 12 caramboles had hij slechts 26 beurten nodig, waarmee hij een ‘A-klasse’ gemiddelde van 0.461 scoorde. Ad kwam niet verder dan 3. Peter van Hooijdonk, die zijn kampioenstitel uit 2022 wil verdedigen, zette al een stap in de goede richting door zijn partij tegen Rinus Blom winnend met een gemiddelde van 0.428 te eindigen, en op dezelfde avond een stapje terug door 0.294 verliezend te scoren tegen Ton Vos. Zo zie je maar weer!

Het lijkt erop dat Kees van Hooijdonk en Jan van der Meer hun visitekaartje hebben afgegeven in de B-klasse ; Kees door zijn 15 caramboles in 22 beurten tegen Ruud Daniëls en in 32 beurten tegen debutant Rick Duenk te winnen, gemiddelden resp 0.681 en 0.468. Jan won zijn twee partijen tegen Nico Wick in 36 en tegen John Voesenek in 28 beurten.  Eerder op die avond, de allereerste partij tegen Siem Chartrer, maakte Rick zijn eerste carambole in de twintigste beurt en verraste iedereen door de partij met een geweldig eindschot te winnen en in de resterende vier-en-twintig beurten 14 caramboles te scoren. Ik was ook benieuwd naar het spel van Piet van Rijen, die zoals bekend, van de D naar de B is gesprongen en zijn partij tegen André Heestermans met een gemiddelde van 0.306 won.

Een opvallend sterke partij in de A-klasse werd gespeeld door John van Gils en François Timmermans, die eindigde in een remise na 18 caramboles in 25 beurten: 0.720 gemiddeld. In deze klasse werd in vrijwel alle partijen hoog gescoord, met gemiddelden die niet zouden misstaan in de Hoofdklasse: Kees Gommers (0.681), Victor Carton (0.818), Jean-Paul van de Luijtgaarden (0.642), Ton van de Velden (1.050) en Nick Gommers (0.580). Het betrof dan partijen, waarin relatief hoge series werden gescoord, van 4, 5 en 6.

De Hoofdklasse vertoont, zoals in vrijwel alle vorige edities van de kampioenschappen, de grootste verschillen in gemiddelden tussen hoog en laag. Dat blijkt ook weer in deze eerste week: de twee partijen van Hans Frijters met 1.000 tegen Choco van Vugt en 1.428 tegen Tilo Machielse en die van Bob Roovers met 1.667 tegen Wim van Biesen en 1.111 tegen Joop Graumans over 20 caramboles. Het dichtsbij kwam Tilo in zijn partij tegen de Bavelse Toon Aarts met 0.870.  Dat maakt de onderlinge concurrentie moeilijk en dat is ook de reden dat afwijkend van de andere klassen er kwartfinales worden gespeeld in de eindronde. Daarmee krijgen naast de twee of drie absolute topspelers ook de anderen een extra kans. Ook was ik benieuwd naar het resultaat van Gijs Poppelaars, die van de B naar de Hoofdklasse promoveerde. Hij maakte het helemaal waar, door met een gemiddelde van 0.769 van Choco van Vugt te winnen. 

Maar kort samengevat: dit was pas de eerste week. Er kan nog van alles gebeuren.  

Ik wens eenieder een prettige en sportieve voortzetting. En voor de verliezers: houdt de moed erin. Ook winnaars kunnen slechte dagen hebben!

A. Kiet.

In een zeer druk bezette Taveerne van Jeugdland is maandagavond de 40ste editie van de Driebanden kampioenschappen Ulvenhout officieel geopend. In het openingswoord roemde de commissie de beide speellocaties (Taveerne Jeugdland en de Flamingo Bar) voor het feit dat zij het materiaal, waarmee en waarop de deelnemers hun kunsten moeten gaan vertonen, in een blakende conditie was. Naast de 18 deelnemers die hun eerste partij moesten spelen waren er veel andere deelnemers aanwezig, die benieuwd waren hoe hun toekomstige tegenstanders de jaarwisseling waren doorgekomen. Zij waren getuigen van een aantal spannende partijen, in een gezellige ambiance.

De uitslagen en standen worden wekelijks op maandag op onze site bijgewerkt. Hier is ook steeds het bijgewerkte programma te vinden.

In een volgepakte Flamingo Bar werden afgelopen zaterdag de laatste twee finales gespeeld van de 39e editie van het Driebanden Kampioenschap Ulvenhout.
De spits werd afgebeten door de finalisten in de D-klasse, te weten Siem Chartrer en Piet van Rijen. De zenuwen speelde beide spelers flink parten in het begin en het duurde tot de 11e beurt voordat de eerste carambole werd gemaakt. Niet zo aantrekkelijk voor het publiek, zou je denken, maar het tegendeel was waar. Siem moest wachten tot de 15e beurt voor zijn eerste punt, maar toen ging hij compleet los en na 38 beurten stond hij met 11 tegen 5 voor, nog maar 1 punt te gaan….. De voorbereiding van Piet (een verjaardagsfeestje ’s middags) bleek toch niet zo ideaal, maar in verloren positie is Piet op zijn best. Langzaam kroop hij dichterbij en met een mooie serie van 3 maakte hij in de 49e beurt gelijk (11-11).
Zo is het genoeg zei Siem en met een mooie carambole maakte hij zijn laatste punt, maar Piet had nog de nabeurt en ja hoor, hij maakte er een remise van. Dus volgde een verlenging over 3 caramboles. Piet mocht op en maakte wederom de opstoot. Siem bleef niet achter en na 4 beurten hadden ze beiden 2 caramboles gemaakt.Het publiek zat op het puntje van hun stoel. Met een fantastische carambole maakte Piet het uit en mocht Siem proberen om er nog penalty’s uit te halen, maar hij miste, waarmee Piet een zwaarbevochte overwinning boekte en de titel bemachtigde.

Na een korte plas- en rookpauze werd de tafel gereed gemaakt voor de apotheose van de avond: de finale in de Hoofdklasse tussen Bob Roovers en Hans Frijters. Het zou een zeer aantrekkelijke wedstrijd worden, waarin beide spelers hun kunnen ten toon spreidden. Een gelijkopgaande partij met een vliegende start van beide spelers, na 3 beurten 7-7, na 11 beurten 11-11. In beurt 11 leek Bob afstand te nemen met een serie van 3, maar Hans, duidelijk in zijn doen op zijn thuistafel antwoordde met 2 en in de volgende beurt een serie van 4 (16-18). Bob maakte daarop weer gelijk, maar Hans bleef scoren. In zijn 18e beurt maakte Bob zijn 21e carambole (van de 25) en kwam daarmee weer gelijk. Hans bleef echter doorgaan en nam weer een voorsprong en met een werkelijk fenomenale contrastoot beëindigde hij de partij in de 19e beurt en behaalde daarmee zijn 11e titel in Ulvenhout.
Wat een schitterend slot van dit toernooi. Een staande ovatie van het publiek voor beide spelers was meer dan terecht.

Na de prijsuitreiking en een bedankje aan de zeer goede verzorging van de avond door Frans en Francois Timmermans, werd de commissie door onze éminence grise Bert Frijters bedankt voor haar vele werk tijdens deze “Corona”-editie van het toernooi en deed een beroep op de aanwezigen om de commissie, die na het wegvallen van Ad Oomens wel wat versterking kan gebruiken, te completeren.

Tot de 40e editie in 2023 !!

De kampioenen van 2022: vlnr Piet van Rijen (D), Gijs Poppelaars (B), Peter van Hooijdonk (C), Nick Gommers (A) en Hans Frijters (Hoofdklasse)

Met een goed bezette toeschouwerstribune in een vrolijke sfeer en in gespannen afwachting voor wat er allemaal te gebeuren stond, werd door Toon Aarts en Peter van Hooijdonk afgetrapt met de finale van de C-klasse. Over vijftien caramboles.
En het was spannend. Peter nam weliswaar het voortouw met regelmatige scores, maar kon Toon niet van zich afschudden: die volgde op de voet en in de één-en-twintigste beurt kwam hij op gelijke hoogte, elf caramboles voor beiden.
In de elfde beurt werd het nog even spannend voor Toon, toen Peter met een serie van drie weg dreigde te lopen: stand 9 – 4! Goed voor Toon en de partij was zijn reactie: ook drie caramboles. Met een gelukje maakte Peter zijn twaalfde en vervolgde met enkele poedels tussendoor naar de dertiende en veertiende. Toon kwam nog tot twaalf, maar moest de zege aan Peter laten in de twee-en-dertigste beurt.
Zo prolongeerde Peter zijn kampioenstitel in de C-klasse.

Na een reeks van felicitaties aan Peter en een korte adempauze begon de tweede finale, die van de B-klasse. In die wedstrijd moest Jan van der Meer trachten, de zegereeks van ene Gijs Poppelaars, Baviaan en voor de tweede keer actief in Ulvenhout, te onderbreken. Gijs was ongeslagen uit de poule- fase gekomen met een bijzonder hoog gemiddelde over negen partijen, die hem, volgens de inleidende woorden van voorzitter Toon Aarts, mogelijk in de Hoofdklasse zou plaatsen.
Het bleek voor Jan een onmogelijke opgave. Gijs wist op de juiste momenten de ballen zo weg te leggen, dat Jan er geen weg mee wist. Uiteindelijk bleef hij op zes steken en maakte Gijs in de drie-en-twintigste beurt zijn twintig caramboles vol. Zijn kracht lag niet in hoge series, maar in een geweldige regelmatigheid.
De eerste waarschuwing voor de huidige Hoofdklassespelers kwam van ‘good-old-Bert Frijters uit het publiek….!

Ja, en dan tot slot de finale van de A-klasse over twee-en-twintig caramboles.
Alweer een Baviaan, Toon Aarts, die het op moest nemen tegen de niet uit het Ulvenhoutse Driebanden Toernooi weg te denken Nick Gommers. De zoon van ene Kees, die nog steeds het Toernooi-partijgemiddelde van 4.00 in zijn bezit heeft. Nou, ook hier in Ulvenhout valt de appel niet ver van de boom. Volgens de voorzitter had Nick al drie keer eerder een finale gespeeld en was daarin ook elke keer als kampioen uitgekomen.
Het werd een langdurige partij over twee-en-veertig beurten, waarin geen van beiden de gun-factor toepaste. Het was aan ieder van de spelers zaak, om, als al een maakbare bal op de tafel lag, daar optimaal gebruik van te maken.
Toon lukte het niet om enkele keren meer dan een setje van twee te maken, weliswaar van hoge kwaliteit, maar te weinig.
Nick speelde regelmatiger, maar niet veel regelmatiger. Hij buitte zijn kansen beter uit met een serie van drie en een van vijf en wist daarmee de partij naar zich toe te trekken en in de twee-en- veertigste (!) beurt zijn twee-en-twintigste carambole te scoren met geel. Over en uit. Weer kampioen. Toon, met tussen de tiende en twintigste beurt tien poedels, bleef op zestien steken.

En dat was het dan.
Om wat kort door de bocht de drie partijen te vergelijken, was voor het neutrale publiek de eerste partij het aantrekkelijkste: spannend en op een bepaald moment kon het alle kanten op. Bovendien voor beide spelers kwalitatief goed, met gemiddelden van ongeveer 0.4 en 0.5.
De tweede partij miste de spanning, omdat de winnaar zoveel sterker was en de derde partij duurde te lang.
Maar het was in ieder geval genieten, niet altijd van het spel, maar zeker van de gulle wijze waarop Annemiek Voesenek en haar assistente Nicole met heerlijke hapjes hun rol van gastvrouwen vervulden. Chapeau…!
A. Kiet.